سفارش تبلیغ
صبا ویژن

زینت زن = حفظ حجاب



روزی جابر بن عبداللّه انصاری خدمت امام علی علیه السلام بود و آه عمیقی کشید.  امام فرمود: گوئی برای دنیا، اینگونه نفس عمیق و آه طولانی کشیدی ؟  جابر عرض کرد: آری بیاد روزگار و دنیا افتادم و از ته قلبم آه کشیدم .  امام فرمود: ای جابر، تمام لذتها و عیشها و خوشیهای دنیا در هفت چیز است؛  خوردنیها و آشامیدنیها و شنیدنیها و آمیزش جنسی و سواری و لباس  1 - اما لذیذترین خوردنی عسل است که آب دهان حشره ای به نام زنبور است .  2 - گواراترین نوشیدنیها آب است که در همه جا فراوان است .  3 - بهترین شنیدنیها غناء و ترنم است که آن هم گناه است .  4 - لذیذترین بوئیدنیها بوی مشک است که آن خون خشک و خورده شده از ناف یک حیوان (آهو) تولید می شود.  5 - عالیترین آمیزش ، با همسران است و آن هم نزدیک شدن دو محل ادرار است .  6 - بهترین مرکب سواری اسب است که آن هم (گاهی ) کشنده است .  7 - بهترین لباس ابریشم است که از کرم ابریشم به دست می آید.  دنیائی که لذیذترین متاعش این طور باشد انسان خردمند برای آن آه عمیق نمی کشد.  جابر گوید: سوگند به خدا بعد از این موعظه دنیا در قلبم راه نیافت.    بحارالانوار جلد 17

 

 

روزی جابر بن عبداللّه انصاری خدمت امام علی علیه السلام بود و آه عمیقی کشید.

 

امام فرمود: گوئی برای دنیا، اینگونه نفس عمیق و آه طولانی کشیدی ؟

 


جابر عرض کرد: آری بیاد روزگار و دنیا افتادم و از ته قلبم آه کشیدم .

 

امام فرمود: ای جابر، تمام لذتها و عیشها و خوشیهای دنیا در هفت چیز است؛

 


خوردنیها و آشامیدنیها و شنیدنیها و آمیزش جنسی و سواری و لباس

 

 

1 - اما لذیذترین خوردنی عسل است که آب دهان حشره ای به نام زنبور است .

 

2 - گواراترین نوشیدنیها آب است که در همه جا فراوان است .

 

3 - بهترین شنیدنیها غناء و ترنم است که آن هم گناه است .

 

4 - لذیذترین بوئیدنیها بوی مشک است که آن خون خشک و خورده شده از ناف یک حیوان (آهو) تولید می شود.

 

5 - عالیترین آمیزش ، با همسران است و آن هم نزدیک شدن دو محل ادرار است .

 

6 - بهترین مرکب سواری اسب است که آن هم (گاهی ) کشنده است .


7 - بهترین لباس ابریشم است که از کرم ابریشم به دست می آید.

 


 

دنیائی که لذیذترین متاعش این طور باشد انسان خردمند برای آن آه عمیق نمی کشد.

 

جابر گوید: سوگند به خدا بعد از این موعظه دنیا در قلبم راه نیافت.

 


بحارالانوار جلد 17